Artikelen

gepubliceerd in de media

2017

media_xl_155928

door Rudi Terwille

Kunststudenten, neem toch vooral geen voorbeeld aan de bezetters van het Amsterdamse Bungehuis en Maagdenhuis. Het is niet meer van deze tijd om je als kunstenaar te verzetten tegen de regels die je opgelegd krijgt, dus bezet je academie niet. Slik het, de oprukkende commercialisering van kunst en kunstonderwijs, want of het de beeldende kunst in Nederland nu goed doet of niet, niemand is geïnteresseerd in je mening daarover. Je bent een echt hedendaags kunstenaar in de dop, je behaagt de medemens en maakt mooie, gezellige dingen waar ze fijn van kunnen genieten. Zo behaag je ook het bestuur van je academie die weer de politiek verantwoordelijke behaagt. Het is helemaal niet de bedoeling dat je nadenkt over de rol van kunst in de maatschappij, maar dat je leert waarmee en aan wie je geld kunt verdienen.

Zij die het beleid van de onderwijsinstelling waar ze studeren aan de kaak stellen hebben last van kinderlijke ongehoorzaamheid. Meer moet je er niet van maken. Voor hen, maar ook voor jou als kunststudent geldt: het is niet je plaats om de deskundigheid van autoriteiten in twijfel te trekken. Minister Jet Bussemaker is, evenals voormalig staatssecretaris Halbe Zijlstra, zo’n deskundige autoriteit, zij weet precies wat ze doet.

Je zult vast begrijpen dat deze politici veel beter weten wat goed is voor kunst en kunstonderwijs dan kunstenaars en studenten zelf. Het is goed dat de beeldende kunst in Nederland teruggedrongen wordt tot een verdienmodel met targets, deadlines en keiharde centen op je bankrekening. Daar wordt jij gelukkig van en dat zorgt er weer voor dat je mooie, gezellige kunst kunt maken waar je niemand mee zult beledigen. Protesteren is iets van vroeger, het is ouderwets en daarnaast mag het niet van de regering. Het is zelfs zo dat als jij in het nabije verleden hebt geprotesteerd tegen het cultuurbeleid van de VVD jij daarvoor je excuses moet aanbieden. Wie denk je dat je bent invloed te willen hebben op de toekomst van kunst in Nederland? Jij kent als kunstenaar in spe slechts de praktijk, het academiebestuur en de overheid kunnen de zaak veel beter overzien dan jij.

Naar de meeste oudere kunstenaars moet je niet luisteren. Ze weten niet meer waar ze het over hebben, de tijden zijn veranderd. Geld is omdat we er even minder van hebben veel belangrijker dan het vroeger was. Dat het kunstenaarschap een business model is geworden is je redding en ook de schuld van die oudere kunstenaars. Hadden ze maar niet altijd hun hand moeten ophouden en afwachten tot de overheid ze weer eens te hulp schoot. De kunstenaar was de overheid tot last en daarom hebben de VVD en de PvdA een manier bedacht om van ze af te zijn. Door studenten als jij te indoctrineren met de boodschap dat je een artistieke geldwolf wilt worden, je publiek financieel wilt uitbuiten. En dat wil je.

Kunststudenten moeten hun plaats kennen en al helemaal geen academies gaan bezetten. Kunst en cultuur is niet wat kunstenaars samen maken en de intellectuele interactie met hun publiek, maar hoe de overheid dat in valuta uitdrukt. Daarbij is visie maar een raar woord, daar is nog nooit iemand rijk mee geworden. Jij wordt als kunststudent gedwongen afstand te nemen van jezelf en je eigen mening voor je te houden. Dat geldt, als het er echt op aan komt, voor de meesten in Nederland en als toekomstig kunstenaar heb je geen uitzonderingspositie, het enige dat telt is je bijdrage aan het Bruto Nationaal Inkomen. Je publiek tot nadenken stemmen, maatschappelijke misstanden aan de kaak stellen hindert dat proces.

Je grootste probleem is dat je als jeugdige academiestudent toch een mening over kunst en kunstonderwijs hebt, maar niemand zit er op te wachten dat jij ons daar iets over vertelt. Dus verzet je nergens tegen, dat vult geen enkele kas. En als je vermoedt dat er studenten zijn die overwegen de academie waar je studeert te bezetten, geef ze dan aan. Dat soort onrust ontwricht slechts het cultuurplan van de regering en we waren juist zo goed op weg.

Rudi Terwille (1962) is sinds 2011 algemeen lid van een college van bestuur in het kunstonderwijs. Hij heeft politieke ambities die hij echter nog weinig helder weet te omschrijven.